Avrupa’da Üniversite Diploması Alan İlk Down Sendromlu Kişi: Pablo Pineda
İlk down sendromlu üniversite mezunu eğitmen, yazar, aktör Pablo Pineda’nın ‘Nasıl olup da bu denli geliştiniz?’ sorusuna verdiği cevap: ‘Annem benimle durmaksızın konuştu. Hep konuştu. Kitaplar okudu. Asla vazgeçmedi…’
Pablo Pineda, Avrupa’da üniversite diplomasına sahip olan ilk down sendromlu yazar, öğretim görevlisi ve oyuncudur.
Birçok kişiye ilham veren hikayesi ise kısaca şöyledir
Pablo 5 Ağustos 1974’te doğdu. Annesi ev hanımı babası ise tiyatro yönetmeniydi. İlk etapta oğullarının durumunu fark edemeyen aile, babasının 3 ay sonraki teşhisiyle Pablo’nun bu özel farklılığını anlamış oldu. Pablo’nun hikayesi burada bitebilirdi ama her şey farklı şekilde gelişti. Annesi Maria Theresa, oğlunun genetik olarak “farklı” olmasının onun hayatını hiç etkilememesi gerektiğine karar verdi. Bu yüzden de ailesi, küçük Pablo’ya kardeşlerinden farklı davranmadı. Etrafında dolaşmadı, giyinmesine ve hatta arkadaş bulmasına dahi yardım etmedi. Pablo’ya ellerinden geldiğince sevgi ve destek verip belki de onun gelecekteki yaşamının gidişatını belirleyen şeyleri yaptı.
Pablo’nun Cervantes Tiyatrosu’nun yönetmeni olan babası, iyi eğitimli bir adamdı. Oğluna her gün kitap okur ve ona Latince dahil yabancı diller öğretirdi. Buna ilaveten annesi de onunla sık sık toplumdaki modern yaşam hakkında konuşurdu. Sonuç olarak Pablo 5 yaşında okula başlayabildi. Keskin zekası ve derin bilgisi ile öğretmenlerini de şaşırtıyordu.
Çünkü yedi yaşındayken öğretmeni ona bu durumu anlatmaya karar vermişti. Down sendromlu olduğunu duyduğunda sadece “bu aptal olduğum anlamına mı geliyor?” diye sordu ve sağlam bir “hayır” duyduğunda, artık buna dikkat etmemeye karar verdi.
Down sendromu, fazladan bir kromozoma sahip olmaktan kaynaklanan bir farklılıktır. Ancak bu kromozom, şunları içeren çok sayıda fizyolojik özelliği etkiler; uzun bir dil, eğik gözler, kısa boy, düşük kas tonusu, kalın parmaklar ve olası yeni bilgileri öğrenmede zorluklar. Fakat Pablo Pineda, tüm bunları avantaja çevirmeyi başardı. Pablo, diğer insanlara ilham verdi ve o ilk örnekti. Şimdi tek örnek de değil. İspanya’daki insanlar, okulu bitirdikten sonra, down sendromlu çocuklarına normal okuldaki derslere devam etme şansı vermeye başladı. Artık down sendromlu çocukların % 85’i normal okullara gitmektedir.
Down sendromlu bir öğrenci olarak, üniversite ortamında gerçekten zor zamanlar geçirdi. Diğer öğrenciler ikinci yılına kadar onu görmezden geldi ve profesörler ona büyük bir şüpheyle yaklaştı. Tüm yıl boyunca kimse onunla konuşmak bile istemedi ve herkes ona dokunmaktan bile korktu. Pablo, tamamen çaresiz hissetti ve bir noktada, üniversiteyi sonsuza dek bırakmak bile istedi. Ancak dayanma gücünü buldu ve başkalarının kendisi hakkındaki fikirlerinin, hayatını bir daha asla etkilemeyeceğine karar verdi. Sonunda mezuniyet töreni, onun hayatının en mutlu anı oldu. Diplomasını almak için sahneye çıktığında insanlar onu ayakta alkışlıyordu.
Öğretiyor, hayır işleri yapmak için çok zaman harcıyor, “Adecco Vakfı” ve kar amacı gütmeyen kuruluş “Lo que de verdad importa” ile işbirliği yapıyor, down sendromlu insanlarla görüşüyor ve o insanların kendilerine inanmalarına yardımcı oluyor.
kaynaklar: en.wikipedia, brightside.me, davidreyero.com web siteleri.
